Alle Amerikanen hebben de ergste economische neergang in de Amerikaanse geschiedenis meegemaakt sinds de Grote Depressie. De effecten en repercussies worden nog steeds gediagnosticeerd, beoordeeld en gemeten. De schade die wordt veroorzaakt door de huizenzeepbel in Wall Street is veel wijder dan een zwakke huizenmarkt, een negatief eigen vermogen of hoge werkloosheidscijfers.

Met een trage economie blijven veel universiteitsstudenten op school, terwijl anderen die moeite hebben om een ​​baan te vinden, terugkeren naar de universiteit of het universitaire leven in de hoop een voorsprong op de arbeidsmarkt te krijgen. Er zijn talloze rapporten waaruit blijkt dat studenten buitengewone bedragen lenen, waardoor een enorme last wordt gelegd op de rug van jonge mensen die op zoek zijn naar een baan en proberen hun carrière te beginnen. Studenten lenen twee keer zoveel als tien jaar geleden. De totale schuld van de studielening is de afgelopen vijf jaar verdubbeld, in een tijd dat de consumenten hebben verminderd wat ze verschuldigd zijn op woningkredieten en creditcards. De schuld van de studielening is nu groter dan de creditcardschuld.

Helaas is de arbeidsparticipatie van nieuwe afgestudeerden sterk gedaald, evenals de startsalarissen voor de gelukkigen die een baan vinden – met 30%. Het resultaat is een alarmerende schuldenbom die zijn effect op de Amerikaanse economie zal hebben, tenzij er iets wordt gedaan om deze te ontwapenen.

Met meer studentenschulden dan ooit tevoren, minder banen en lagere startsalarissen zal de Amerikaanse economie eronder lijden. De situatie creëert een generatie van loonslavernij waarbij het kopen van een auto, het kopen van een huis, het trouwen en het krijgen van kinderen wordt uitgesteld of onbetaalbaar. Het is echter niet alleen de jongere generatie die wordt getroffen. Het lenen is met 47% gegroeid in de leeftijd van 35-49 jaar en ouders worden getroffen omdat ze mede-ondertekenen op studieleningen terwijl ze met pensioen gaan en een lager inkomen krijgen.